ตะรุเตา-หลีเป๊ะ อาดัง-ราวี

เห็นหัวข้อโพสแล้วหลายคนอ่านแล้วคงงง อะไรมันจะหลายชื่อขนาดนั้น ความจริงแล้วที่ที่เราไปเที่ยวมาก็คือเกาะอาดัง-ราวี แล้วก็เกาะหลีเป๊ะเกาะตะรุเตาเนี๊ยะ ไม่ได้ไปหรอก แต่เค้าเรียกรวมกันว่า "หมู่เกาะตะรุเตา" ซึ่งเกาะที่เราไปเที่ยวมา มันก็เป็นส่วนหนึ่ง ... เค้าเรียกว่าอยู่ในเขตพิทักษ์ของอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะตะรุเตานั่นเอง

เกริ่นมาซะยาว ......... เข้าเรื่องดีกว่า คือไปมาตั้งกะตอนวันพ่อแล้ว (แอบหนีพ่อไปเที่ยว) ขับรถไปกันเองกับเพื่อนจากสุราษฎร์ ไปขึ้นเรือที่ท่าเรือปากบารา จ.สตูล นั่งรถจนตูดบานเลย (อุ้ย! ขอโทดที่พูดไม่สุภาพ)
.

นั่งเรือนาน ๆ ก็ตูดบานอีก เลยเปลี่ยนมาขับเรือเองซ้าเลย.......... เจ้ยยยย ! ม่ายช่าย แหมขนากนั่งสปีดโบต ยังใช้เวลาตั้งเกือบ 2 ชม. ถ้านั่งเรือหางยาวมีหวังได้ค้างคืนบนเรือแน่ ๆ หรือไม่ก็โดนคลื่นซัดเรือล่มไปแล้ว ความจริงอันนี้คือไปถึงที่หมายแล้วคือ เกาะอาดัง-หลีเป๊ะ แต่ต้องนั่งเรือหางยาวขึ้นฝั่ง เพราะสปีดโบตเข้าไม่ได้ น้ำมันตื้นเกิดไป

.

.

<-- อันนี้ก็ขึ้นเกาะอาดังมาเรียบร้อยโรงเรียน เอาวิวกางเต็นท์มาให้ดู แต่ขอโทษคนอย่างเราไปอย่างราชา จะให้มานอนกลางดินกินกลางทรายได้ยังไง เราจองบ้านพักอุทยานไว้แล้วมีห้องน้ำในตัว

.

.

หลังจากเก็บสัมภาระเข้าที่พักเรียบร้อยก็ปีนขึ้นผาชะโด เพื่อชมพระอาทิตย์ตก ตอนแรกก็ฟิตดีอยู่หรอก แต่พอขึ้นไปได้สักพักหอบเป็นหมาหอบแดดเลย ก็เลยขึ้นไปได้แค่ที่เห็นนี้แหละ สูง 300 เมตรเห็นจะได้ อยากขึ้นไปถึงบนสุดเหมือนกันนะ ประมาณ 800 ม.ใจสู้ แต่สังขารไม่ไหว รู้เลยว่าแก่มากแล้ว ถึงหน้าจะยังอ่อนอยู่ก็เถอะ (ขอชมตัวเองหน่อย ทนอ่าน ๆ ไปเถอะ)อ้อ....ฝั่งตรงข้ามเป็นเกาะหลีเป๊ะ รอก่อนนะจ้ะ..หลีเป๊ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปหาจ้ะ

แหม....แต่ถึงจะเป็นสูงแค่ 300 ม. แต่ก็เห็นพระอาทิตย์ตกสวยงามเหมือนกันนะ ขอบอก.....นั่งดูพระอาทิตย์ตกจนเพลินอยู่นานสองนาน พอจะกลับนี่สิมืดตืดตื๋อเลย มองแทบไม่เห็นทาง เกือบจะหลงป่ากลายเป็นเทวารักษ์ประจำป่าไปแล้ว แต่สุดท้ายก็ลงมาได้อย่างปลอดภัย

.

.

.

<-- แหกขี้ตาตื่นตั้งกะ 6 โมงเช้าเพื่อมานั่งยิ้มแฉ่งดูพระอาทิตย์ขึ้น (ที่หน้าหาดอาดัง) คนอาไร๊...ไม่เจียมสังขารเลย แค่ปีนเขาเมื่อวานก็ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อฉีกไปหมดแล้ว แถมยังมานั่งหัวฟูอีก น้ำก็ไม่ได้อาบ ฟันก็ยังไม่ได้แปรง หน้าก็ยังไม่ล้าง(อ้าว..ด่าตัวเองซ้างั้น)

.

หุ หุ......Let's go to snokling (หล่อเจง ๆ ใครก็ไม่รุ)

.

.

เกาะหินงาม ชื่อก็บอกอยู่แล้ว เวลาที่หินโดนน้ำ มันจะเป็นประกายวิ๊ง ๆ สวยงาม ที่นี่เค้ามีความเชื่อว่า ถ้าเรียงหินเป็นชั้น ๆ ได้ 13 ชั้น แล้วให้อธิษฐาน แต่จะสมหวังหรือเปล่านั้น...อันนี้ไม่ทราบได้ เราก็ไม่ได้เรียงหรอก เพราะมัวแต่ถ่ายรูป พอเพื่อนเรียงเสร็จก็มาขอ แชะ! หน่อย (กินแรงว่างั้นเถอะ เหอ ๆ ๆ)

.

.

.

<-- เกาะหินซ้อน ธรรมชาติก็ช่างสร้างจริง ๆ เอาหินมาซ้อนกันได้ยังไง

.

.

กลางวันเราแวะกินข้าวกันที่เกาะลอกล้วย(ลอ-กล้วย)กินอิ่มพุงกาง ก็เล่นมาน้ำริมทะเล น้ำทะเลใสปิ๊ง ๆ วิ๊ง ๆ มาก เลยเก็บภาพมาให้อิจฉาตาร้อนกัน

.

แล้วเราก็นั่งเรือมาที่เกาะราวีต่อ จำได้ว่านั่งเรือมาไกลมาก และด้วยความที่หนังท้องตึง หนังตาหย่อน ก็เลยนั่งหลับบนเรือไปหลายตื่น ตอนเรือมันโคลงเกือบตกเรือแน่ะ ตื่นมาก็มีสภาพอย่างนี้แหละ ลิงโลดเลย ที่เกาะนี้ปะการังสวยมาก ขอบอก เจอนีโมตัวเบ้อเริ่มเลย ที่เกาะสุรินทร์ยังตัวไม่เบิ้มขนาดนี้ แถมปะการังที่นี่ แค่ว่ายออกไปจากฝั่ง 3ม. เองก็เห็นหมด และเป็นปะการังที่สมบูรณ์มาก ปลาก็เยอะ

ดำน้ำมาทั้งวัน เหนื่อยโคตร ๆ เลย ความจริงมีอีกหลายจุดแต่เอาพอหอมปากหอมคอ (ปากรังเจ็ดสีที่ร่องน้ำจาบังสวยมาก)กว่าจะกลับมาอาดังก็เย็นพอดี เราก็ขนสัมภาระของเราย้ายไปพักที่นี่เลย "Mountain resort" อยู่เกาะหลีเป๊ะ นั่งเรือหางยาวข้ามฝั่งไป เป็นรีสอร์ทอยู่บนเขา ถึงตอนนี้แถบจะตะกายขึ้นเขาเลย เพราะเหนื่อยมาก + สัมภาระที่ต้องหอบขึ้นไปอีก ไปถึงก็สลบเหมือด อดดูพระอาทิตย์ตกเลย

ตกกลางคืนก็เดินทอดน่องไปตามชายหาดพัทยา หาดที่นี่ทรายละเอียดยิบ ๆ เลย ที่เกาะสุรินทร์-สิมิลัน ยังสู้ไม่ได้ เดินเท้าเปล่าแล้วนุ่มเหมือนเดินบนนุ่นยังไงยังงั้นเลย พอดีเดิน ๆไปก็เจอปราสาททรายที่เค้าก่อไว้เลยถ่ายมาสวย ๆ (นึกว่าเราก่อเองละสิ อิอิ)อ้อ ! เวลาไปอย่าลืมไปแวะกินโรตีด้วยนะ เค้าแนะนำกันมามีให้เลือกหลายไส้ ไส้แปลก ๆ ก็มี เราก็ไปกินมาแหละ ก็ just โรตีบนเกาะ

อันนี้เป็นภาพบรรยากาศเช้า ๆ หน้ารีสอร์ท ก่อนเดินทางกลับ ได้นั่งเล่นชิลด์ ๆ ซักที หลังจาก 2 วันก่อนตลุยกันจนหมดเรี่ยวหมดแรง

.

.

.

.

.

ปิดท้ายการเดินทางที่เกาะไข่ สัญลักษณ์แห่งตะรุเตา "ซุ้มประตูหิน" อันนี้เค้าให้ลอดแล้วอธิษฐานจะสมปรารถนา เราก็อธิฐานไปด้วย....อันนี้น่าจะจริงตามเค้าว่า